O skutkach zaniechania organu podatkowego

W przedmiotowej sprawie podatnik wystąpił do organu podatkowego o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Niemniej interpretacja nie została wydana w ustawowym terminie. Tym samym, organ podatkowy związany był stanowiskiem podatnika wyrażonym we wniosku o udzielenie interpretacji podatkowej. W oparciu o milczącą interpretację podatnik złożył więc korektę zeznania podatkowego i wystąpił do organu podatkowego z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty. Wówczas organ podatkowy wszczął wobec podatnika postępowanie podatkowe w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego, w trakcie którego ustalił stan faktyczny sprawy, a następnie określił podatnikowi wysokość zobowiązania w podatku dochodowym oraz odmówił stwierdzenia nadpłaty. Organ, argumentując swoją decyzję, przyznał co prawda, że stanowisko wyrażone przez podatnika we wniosku ma moc wiążącą dla organu podatkowego, niemniej jednak tylko względem przedstawionego w nim stanu faktycznego. Z ustaleń organu wynika natomiast, że stan faktyczny sprawy różni się od tego, który został przedstawiony we wniosku, a w konsekwencji go nie wiąże.

WSA w Warszawie oddalił skargę podatnika, podzielając ocenę prawną dokonaną przez organy podatkowe. Natomiast NSA uwzględnił skargę kasacyjną wskazując, iż wszystkie zarzuty zasługują mają uzasadnienie. Zdaniem NSA, zaprezentowany we wniosku o wydanie interpretacji opis stanu faktycznego jest całkowicie przejrzysty i zrozumiały. Niedopuszczalne jest w związku z tym przyjęcie najpierw, że wnioskodawca jasno wskazał stan faktyczny, z którym łączy się jego pytanie, a następnie doszukiwanie się różnic pomiędzy tym stanem i stanem ustalonym w toku postępowania wymiarowego. Sąd zauważył, że w obrocie prawnym pozostawała „milcząca interpretacja”, co oznacza, że podatnik korzystał z ochrony przewidzianej przepisem art. 14[0 ] o.p. (wydano interpretację stwierdzającą prawidłowość stanowiska w pełnym zakresie). Nie ma też żadnych wątpliwości co do tego, że skutków zaniechania wydania pisemnej interpretacji nie można przerzucać na podatnika zasłaniając się odmiennością stanu faktycznego zrekonstruowanego w toku postępowania wymiarowego.

Wyrok NSA z 18 kwietnia 2013 roku, sygn. akt II FSK 1714/11.