Brak skargi uprawnionego organu
Rzadką, acz ciekawą kwestię procedurlaną (art 17 par 1 pkt 9 k.p.k.) rozważał Sąd Najwyższy i uznał, że złożenie przez prokuratora oświadczenia o zatwierdzeniu aktu oskarżenia sporządzonego przez Urząd Celny i wniesienie go ponownie nie wyeliminowało przeszkody i dalej nie można było prowadzić postępowania – patrz postanowienie z 20 lutego 2020 roku (sygn akt III KK 365/19), co w konsewkencji doprowadziło do umorzenia sprawy (!).
Sąd Najwyższy orzekł, że nie jest dopuszczalny zwrot aktu oskarżenia oskarżycielowi w omawianym trybie z rozprawy głównej. Przemawia za tym okoliczność, że przepis ten skierowany jest do prezesa sądu, jak również samo jego umiejscowienie w ramach rozdziału 40 Kodeksu postępowania karnego, a więc przepisów dotyczących wstępnej kontroli oskarżenia.
Niedopuszczalne jest powtórne badanie skargi pod kątem jej wymogów formalnych na dalszych etapach postępowania, w tym na rozprawie głównej. Zdaniem SN wadliwie więc w rozpatrywanej sprawie przesłano akta sprawy prokuratorowi w celu zatwierdzenia i wniesienia przez niego aktu oskarżenia. W tej sytuacji złożenie przez prokuratora oświadczenia o zatwierdzeniu aktu oskarżenia sporządzonego przez Urząd Celny i wniesienie go ponownie nie wyeliminowało przeszkody procesowej do dalszego prowadzenia postępowania. To bowiem powinno być prowadzone od samego początku na skutek wniesienia skargi przez uprawnionego oskarżyciela, a jak wykazano wyżej nie było dopuszczalne przekazanie akt sprawy prokuratorowi i umożliwienie mu w związku z tym ponownego wniesienia aktu oskarżenia.