Ksero umowy nie jest dowodem jej zawarcia

W orzecznictwie ugruntował się pogląd, iż niepoświadczona za zgodność z oryginałem kserokopia dokumentu nie może stanowić dowodu w postępowaniu cywilnym (por. m.in. wyrok SA w Szczecinie z dnia 21 kwietnia 2016 r., I ACa 1134/15 i z dnia 20 sierpnia 2015 r., I ACa 466/15; wyrok SA w Gdańsku z dnia 14 kwietnia 2016 r., III AUa 1977/15; wyrok SN z dnia 14 lutego 2007 r., II CSK 401/06 i z dnia 25 kwietnia 2002 r., I CKN 1572/99), przy czym dowód z kserokopii dokumentu może zostać dopuszczony, jeżeli uzyskanie oryginału dokumenty lub jego poświadczonego odpisu nie jest możliwe (por. m.in. wyrok SA w Gdańsku z dnia 16 maja 2017 r., III AUa 2158/16).

Zaznaczyć przy tym trzeba, że w orzecznictwie pojawił się także inny pogląd zgodnie z którym kserokopie, jakkolwiek nie są dokumentami, są jednak środkami uprawdopodobnienia tego, że oryginalne dokumenty istnieją. W przypadku zaś, gdy okoliczności wskazane w kserokopii nie są kwestionowane przez przeciwnika, powinny one zostać uznane przez sąd za dowiedzione, jako przyznane lub niezaprzeczone (wyrok SN z dnia 25 listopada 2015 r., IV CSK 52/15; wyrok SA w Rzeszowie z dnia 11 kwietnia 2013 r., I ACa 31/13). Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 25 listopada 2015 r., IV CSK 52/15 „powołane przez stronę dowody z określonych dokumentów załączonych do pozwu lub innego pisma procesowego w formie niepoświadczonych kserokopii wprawdzie nie stanowią dowodów z dokumentów, o których mowa w art. 244 i art. 245 k.p.c., nie są jednak pozbawione mocy dowodowej, w rozumieniu art. 232 w zw. z art. 308 k.p.c. Dopóki sąd ani strona przeciwna nie zakwestionuje ich i nie zażąda złożenia oryginałów dokumentów, stanowią one jeden ze środków dowodowych, przy pomocy których strona może udowodnić fakty istotne dla rozstrzygnięcia sprawy. Dowody te, jak każde inne, podlegają ocenie sądu na podstawie art. 233 k.p.c. Dopiero, jeżeli sąd zażąda przedstawienia oryginału dokumentu, strona jak również każda inna osoba, która go posiada, obowiązana jest, zgodnie z art. 248 k.p.c., przedstawić oryginał. Obowiązek złożenia oryginału dokumentu powstaje dla strony, która powołuje się na dokument, także w sytuacji wskazanej w art. 129 § 1 k.p.c., a więc wtedy, gdy strona przeciwna zażądała złożenia oryginału dokumentu”.

W innym orzecznieu Sąd Najwyższy wskazuje się, że niepoświadczona podpisem strony kserokopia nie stanowi dokumentu, a więc nie jest dowodem. (tak w wyroku z dnia 29 kwietnia 2009 r. w sprawie II CSK 557/08 (LEX nr 584200). Nie można uznać jej za dowód w rozumieniu art. 308 k.p.c. Na podstawie tego przepisu dowody z innych dokumentów niż wymienione w art. 243[1] k.p.c., w szczególności zawierających zapis obrazu, dźwięku albo obrazu i dźwięku, sąd przeprowadza, stosując odpowiednio przepisy o dowodzie z oględzin oraz o dowodzie z dokumentów.